Op zaterdag maken we een reisje naar Albanië. We willen in ons leven toch zo veel mogelijk landen afstrepen en nu we toch in de buurt zijn, kunnen we er net zo goed naartoe gaan. Rond 08:00 uur haalt de bus ons op. Tijdens deze rit lijken we de enige Nederlanders te zijn. Zou Albanië te eng zijn? Als we bij de haven aankomen, blijkt de helft van de busreizigers een reis te maken naar Parga en Paxos. Zij mogen al snel uitstappen. De andere helft die naar Albanië reist, moet nog in de bus blijven zitten. Wij moeten immers door de douane, dus houd je paspoort gereed! Waarvoor eigenlijk? Er is wel iemand die kijkt of je een paspoort in je handen hebt, maar of het daadwerkelijk jouw paspoort is, kan ze niet zo veel schelen.
[jwplayer mediaid=”599″]
We gaan aan boord en betalen de taks en het reisje naar Butrinti. We zoeken een stoel om de komende 1,5 uur op door te brengen. We varen langs Corfu richting de stad Saranda. Eenmaal daar zien we 3 soorten gebouwen, allemaal heel dicht op elkaar gebouwd; oude bebouwing die eruit ziet alsof hij de volgende aardbeving niet overleeft, nieuwe bebouwing die af is en er nogal gemaakt uitziet en gebouwen in aanbouw, al dan niet bewoond. Sommige gebouwen in aanbouw zijn alweer ingestort.
Na weer “gecontroleerd” te zijn door de douane, worden we opgehaald door een bus die ons naar de stad brengt en daarna naar Butrinti. De wegen zijn hier iets breder dan op Corfu, maar je schijnt hier gewoon dubbel te mogen parkeren en scheef parkeren is ook geen uitzondering. Dus de bus kan er maar weer net langs. Albanië lijkt toch wel wat geld te hebben, in deze streek althans. Er wordt veel gebouwd en er rijden voornamelijk dure auto’s rond (wel bedolven onder het zand). De gids vertelt dat Saranda zich voornamelijk na WO II heeft ontwikkeld. Na de val van het communisme heeft de stad een explosieve groei doorgemaakt die voorlopig nog doorgaat.
De bus stopt bij het restaurant waar we vanmiddag ook zullen lunchen. Wij laten ons nu niet verleiden tot drankjes, want drinken hebben we zelf meegenomen.
[jwplayer mediaid=”598″]
Na een half uur rijden we verder naar Butrinti. Deze stad bestaat uit een opgraving die in verschillende perioden van belang is geweest. Het begon al in de Hellenistische periode, daarna werden de Romeinen de baas, daarna de Byzantijnen en tot slot de Venetianen. Op verschillende plekken wordt uitgelegd uit welke tijd het monument is en waar het toe diende. De gids vertelt nogal eentonig, dus de aandacht verslapt af en toe. Er is pas een derde van de stad opgegraven, dus ze zijn hier voorlopig nog niet klaar.
Na een rondleiding van bijna twee uur, gaan we met de bus weer terug naar Saranda. Een lunchbuffet is bij de excursie inbegrepen dus daar maken we graag gebruik van. Er worden onder andere mossels geserveerd die gevangen worden in het meer van Butrinti. Na de lunch worden we gedropt in de stad om daar nog een uurtje rond te kijken. Er is redelijk wat horeca te vinden, maar niet zo veel winkels. Het toerisme moet hier nog op gang komen. We lopen over de promenade tot het tijd is om weer terug te gaan.
Om 17:30 uur vertrekt de boot weer. We lopen weer door de “controle” en gaan dan aan boord. Tegen 19:00 uur komen we aan in Corfu-Stad. Het is nogal druk bij de douane, zouden ze nu wel controleren? Al snel gaat er een ander poortje open waar we gewoon doorheen mogen lopen zonder dat iemand je paspoort wil zien. We zoeken de juiste bus en om 19:55 lopen we het hotel in. Nog vijf minuten om ons eten op te scheppen! We hebben een interessante dag gehad en kunnen weer een land afstrepen.
[ngg_gallery=66;
width=800;
height=600]
Zondags en maandags hebben we nog lekker lui aan het zwembad gelegen. Daarna moesten we helaas weer naar huis.
Tot het volgende verslag!
Gerben