Familie van der Laan in de Eifel

Zondag 7 augustus 2016
Het is vandaag een beetje een kneuzendag. De stoeltjeslift doen we toch maar niet, want dat lijkt ons nogal onhandig met een dreumes, buggy en twee tassen. We besluiten maar eens langs de Moezel te rijden en maar te kijken wat we tegenkomen. We belanden uiteindelijk in Traben-Trarbach. Bovenop een heuvel ligt een ruïne. Na een paar rondjes van de zaak vinden we een parkeerplek en kijken we of we de ruïne kunnen bereiken. Op een bordje staat dat het een wandeling van 400m is. Doen we. We volgen het pad omhoog, tot we bij een trap komen. Rianne draagt Isis, Gerben de spullen. De trappen blijven maar komen. Op een gegeven moment besluiten we maar weer om te draaien.

Waarschijnlijk zijn we er bijna, maar we kunnen niet meer. We drinken wat bij een oorlogsmonument en kijken naar de stuntvliegtuigjes aan de overkant. Daarna lopen we weer naar beneden. In het dorpje nemen we plaats op een terrasje. Gerben eet een hamburger, Rianne een bord pasta. Isis eet met ons mee. Aan het tafeltje naast ons maken een paar jongens ruzie: ‘ARSCHLOG!’ Soms is het best een leuk taaltje. Na het eten lopen we nog een rondje en gaan dan naar de auto.

We rijden nog geen twee minuten of Isis valt in slaap. We steken de Moezel over en rijden de heuvel op. Blijkbaar zijn de stuntvliegtuigen onderdeel van een show. Er staan zeker honderd mensen te kijken. Isis zou het prachtig vinden, maar we laten haar maar slapen. Door het landschap rijden we terug naar het huisje. We leggen Isis in bed, maar ze wil niet meer slapen. Dan maar buiten in het badje spelen. Als ze er genoeg van heeft, bedenken we waar we gaan eten. We besluiten weer langs de Moezel te rijden en daar iets uit te zoeken.

We belanden in Ellenz-Poltersdorf. Er wordt op een plein muziek gespeeld. Isis begint meteen te dansen. We lopen langs de restaurantjes en nemen plaats op een terras. We vragen om een kinderstoel. De ongemotiveerd uitziende ober zegt dat hij de stoel zo zal halen. We bestellen wat te drinken, maar zien nog geen kinderstoel. Als het drinken gebracht wordt geeft Isis een commando waar de gemiddelde Duitser nog wat van kan leren: ‘STOEL HALEN!’ Het maakt helaas geen indruk, want de stoel zien we de hele avond niet verschijnen. Het duurt even voor we eten kunnen bestellen, dus Rianne loopt maar eens een rondje met Isis. Ondertussen verschijnt de ober weer en Gerben bestelt een kipschnitzel en een wienerschnitzel. Isis eet weer met ons mee. Het duurt Isis allemaal wat te lang, dus ze zegt: ‘Iesje eten halen.’ Ze weet ook precies waar ze moet zijn. We leggen maar even uit dat de ober het zo komt brengen. Na het eten lopen we weer naar de muziek en maken een filmpje van een dansende Isis. Dat zal opa wel waarderen. Daarna rijden we weer naar het huisje. Isis in bad en naar bed en nog even Olympische Spelen kijken. Morgen wordt het waarschijnlijk een bezoekje aan Trier.