3 augustus
6 uur gaat de wekker. We kleden ons aan, pakken de laatste spullen in en vetrekken met de auto richting vliegveld. Na ongeveer 3 kwartier komen we aan. We tanken de auto vol (nou ja, dat doet een pompbediende) en vervolgens parkeren we de auto volgens afspraak in de parkeergarage. Het parkeerkaartje en de sleutel moeten we achterlaten in de kofferbak. Gerben neemt voor de zekerheid maar een foto van de auto.
We lopen naar de security waar heel veel mensen staan te wachten. De rij verloopt nog best vlot, alleen wil een meisje van een jaar of 3 voor ons niet door het poortje. Moeder scant het ticket, poortje open, kind blijft staan, poortje dicht. Dan tilt haar vader haar er maar overheen. Binnen no-time staat er een medewerker bij het poortje. Ze letten dus toch wel op. Gerben gaat door de security, maar moet met zijn hele hebben en houwen weer terug, want hij was vergeten zijn laptop uit z’n tas te halen.
Goed, we lopen door naar de gate. Ons vliegtuig heeft 20 minuten vertraging, maar toch gaan er heel wat mensen al in de rij staan, bang dat ze hun handbagage niet kwijt kunnen. Wij hebben daar heel decadent voor betaald, dus blijven rustig zitten. Het vliegtuig komt aan en de priority passagiers mogen hun boardingpass komen scannen. Wonderbaarlijk genoeg moeten we ook ons paspoort laten zien. Als Rianne vraagt waarom, laat het meisje aan de balie blijken dat ze dat niet leuk vindt, ze moet gewoon ons paspoort controleren ja! Als Rianne de EU en Schengen noemt en dat dit op de heenweg ook niet hoefde, lijkt er een lampje bij het meisje te gaan branden, maar ze besluit toch dat het controleren van paspoorten haar missie is.
Ze vraagt of we soms geen paspoorten hebben. Natuurlijk wel, Rianne is alleen maar nieuwsgierig waarom dit nodig is. Ze kijkt niet of paspoort en boardingpass met elkaar matchen en ze geeft ze zo snel terug dat ze nooit iets nuttigs gezien kan hebben. Goed, we lopen door.
Even wachten tot het hekje opengaat en we mogen het vliegtuig in. We vliegen wederom in twee uur naar Nederland. Onderweg wordt het steeds bewolkter tot het daadwerkelijk begint te regenen. In Rotterdam staat er ook een aardig windje, want de landing verloopt niet heel soepel. De linkerhelft van het vliegtuig landt met een klap op de grond, de rechterhelft volgt even later. Hier en daar wordt gevloekt van de schrik. Er wordt een paar keer hard op de rem getrapt en als we eenmaal rustig rijden begint iedereen een beetje schaapachtig te lachen.
We lopen snel het vliegtuig uit op zoek naar opa Gerard. Hij staat netjes te wachten bij de K+R, maar om daar te komen moeten we toch met onze blote benen door de koude regen rennen. Opa brengt ons snel naar huis. Even lunchen, een warme douche en dan weer over tot de orde van de dag; wassen, boodschappen… Tot de volgende vakantie maar weer.
Total time: 01:20:48
admin